Ont-vreemd

Dit ultrakorte gedicht ontstond terwijl ik de dichtbundel Habitus van Radna Fabias aan het lezen was. In één van de gedichten werd het woord ontvreemden een aantal keer gebruikt, waarna het in mijn hoofd bleef zitten. Ik wilde de betekenis ‘stelen’ samenbrengen met een meer letterlijke lezing van het woord: dat iets, of iemand, niet meer vreemd is, bekend is geworden. Alle regels eindigen met het woord ‘je’, die in drie regels een bekende wordt. Om deze herhaling kracht bij te zetten, heb ik de regels zo opgebouwd dat deze drie woorden ook precies onder elkaar staan.
Hierdoor ontstaat ook een grote vertraging in de tweede regel, die samen met het enjambement zorgt voor nadruk op het woord ‘neem’, waarin het stelen vervat ligt alsook een meer seksuele connotatie — ook een manier om iemand te leren kennen.
De titel van het gedicht verwijst naar een begin, een eerste ontmoeting.